Onze Rik

Vandaag was het een milde dag, een beetje druilerig maar nog steeds herfst. Zaterdag gaat het sneeuwen en duikt de temperatuur onder het vriespunt, vanaf zondag onder de -10 en voor dinsdag voorspellen ze een nachttemperatuur van -17...... Koud, inderdaad maar van binnen heb ik het warm, ik gloei namelijk van trots!

Vanavond ben ik naar een teacher/parent meeting gegaan van Rik zijn school. Rik had zijn rapport gehad met daarop mooie cijfers en aanvullende informatie van de leraren op Rik zijn vorderingen. Het commentaar van zijn lerares Engels was voor mij de beslissing om vanavond een gesprek aan te gaan met voornoemde lerares. Ik ben alleen gegaan want San is op dit moment weer hard aan het werk in Villeneuve.
De lerares was een vriendelijke vrouw die meteen ter zake kwam en mij vertelde dat Rik een goede student is die, volgens haar, beter kon en de finesse van de taal nog beter moest beheersen. Ik antwoordde dat Rik inderdaad meer aan zijn huiswerk moest doen maar dat we al met al heel blij zijn zoals het nu gaat en ik ontiegelijk trots ben op mijn oudste zoon. Hierna heb ik haar verteld over onze emigratie, dat we hier geen familie hebben, enz en dat het voor een jongen van toen 15 tot nu op zijn zachtst gezegd een enorme impact heeft gehad. Ik heb haar hier de nodige voorbeelden van gegeven en ben 15 minuten aan het woord geweest waarbij ik een vurig en emotioneel betoog voor mijn Rik heb gehouden.

Onder het eten las Rik mij en Koen een Engels essay voor wat ging over een boek wat hij moest lezen, echt ongelooflijk hoe goed onze Rik de taal beheerst.

 Dit deelde ik ook met de lerares die mij met open mond aanstaarde. Daarna zei ik dat ik als vader een enorm respect heb voor mijn jongen, dat hij zijn vrienden helpt met het Engels (vooral het geschreven gedeelte). Wat ik al vermoedde bleek bewaarheid te worden, ze wist wel dat Rik een English as a second language student was maar ze wist niet dat we hier pas 2 jaar waren en had al helemaal geen idee waar wij als gezin doorheen zijn gegaan om te op het punt te staan waar we nu zijn. Na mijn lofrede over mijn jongen die zich indrukwekkend ontwikkelt tot een een geweldige jongeman was het even stil.
De lerares was duidelijk geraakt door mijn verhaal en stamelde dat ze zeer dankbaar was voor mijn betoog en nu helemaal begreep hoe het allemaal in elkaar steekt. Ze vroeg me of ik tevreden was met Rik zijn cijfer want ze kon er nog wel wat aan veranderen. Ik vertelde dat dit niet hoefde maar zei hierbij dat ik hoopte dat ze nu beter kon inschatten hoe Rik zich daadwerkelijk ontwikkelt in de taal.

Lieve Rik, dit hoofdstuk is helemaal voor jou, we zijn zo gelukkig met je en zijn Grizly berentrots op je!