dinsdag 28 januari 2014

Geslaagd!

Rik komt net brullend naar boven gerend, ik schrok me te pletter, dacht op zijn minst dat er brand was.
Ik ben geslaagd! ik ben geslaagd!  Juichend omhelsd hij me. Vanmorgen waren de cijfers op Powerschool gezet, het moeilijkste vak voor Rik was scheikunde maar ook hier scoorde hij genoeg punten voor. Wat een opluchting, we waren toch wel een beetje ongerust of Rik alles zou halen. De principal (directeur) heeft veel vertrouwen in Rik en had hem voor alle vakken op academisch niveau gezet. Rik was minder enthousiast want dit betekende dat hij niet fluitend door dit semester zou kunnen gaan. Als ouders hoop je en doe je er alles aan om je kind te motiveren en vooral te hopen dat al het huiswerk wordt gedaan. Gelukkig heeft Rik genoeg gedaan om te slagen en alle benodigde credits binnen gehaald.

Heel knap dat Rik ook in Canada het hoogste niveau aan kan, zo enorm belangrijk voor nu en de toekomst. Terwijl ik dit schrijf zit ik te gloeien van trots, potverdikkeme dat flikken we toch maar effe mooi!

Rik gaat zo weer een stuk met me rijden, eerst naar de pomp, daar gooit hij de auto vol, dan mag hij door de wasstraat en dan gaan we de snelweg op. Hierna samen naar Timmy Hortons voor een bakkie en vanavond gaan we met zijn vieren een hamburger scoren om het te vieren!

maandag 27 januari 2014

Rust.

Eergisteren reed ik na een avonddienst rond (23.00 uur) bij +7 naar huis, omstreeks 02.00 uur werd ik wakker van een zware storm waarbij ik vreesde dat ons huis zou weg waaien. In de ochtend scheen het zonnetje en was de temperatuur geduikeld naar -14 en bleef dalen tot de avond naar -21. Dus in 24 uur tijd bijna een temperatuursverschil van 30 graden..................

Op het moment dat ik dit schrijf schijnt de zon aan een staalblauwe hemel en is het windstil bij -21, ik heb net San naar de bus gebracht. Het is examenweek in huize Klinge, San heeft er deze week 2 en Rik zit ook middenin de examens.

We hebben het druk, ikzelf doe volop overwerk, dubbele diensten en ik kan verzekeren dat dit pittig is in een werkomgeving volgestouwd met zware criminelen. Ja druk en moe dat zijn we, reikhalzend kijken we uit naar een vrij dagje in februari, dan gaan we weer naar de Rockies, even eruit.

We verheugen ons op 2 weken vakantie in september, 2 weken! Wat zal dat zalig zijn, San zal dan klaar zijn met haar opleiding en we zullen dan vooral heel opgelucht en voldaan zijn, een soort van beloning zal ik maar zeggen.
En we hadden nog een verrassing, mijn moeder komt 2 weken naar ons toe eind mei. Ik ga een paar dagen vrij nemen en we gaan er een leuke tijd van maken, gezellig mam!
Als we naar Nederland gaan in september is het al bijna 2 jaar dat we weg zijn, wat gaat de tijd toch snel.

Koen is nogal zenuwachtig de laatste week, hij zit te wachten op een telefoontje van het provinciale voetbalteam. Er was een scout aanwezig bij een wedstrijd van 2 weken geleden in Red Deer en deze was onder de indruk van Koen zijn keepers kwaliteiten. We hopen dat er snel gebeld gaat worden en Koen weer wat tot rust komt, rust ja dat kunnen we allemaal wel gebruiken..........




maandag 20 januari 2014

Van ontluchtingspijp tot eekhoorn.......

Wat krijgen we nou.........? Dooi, en dat al voor bijna een week en de komende dagen wordt het ook boven nul?! Volgens de onvolprezen weerberichten (ze zitten er nogal eens naast) gaat het vanaf volgende week winteren en zal het dan kouder zijn dan normaal. We wachten het maar weer af, wij vinden het niet erg deze temperaturen, lekker zacht en je ruikt buiten zowaar weer is wat.

Gisteren zat ik bij Adriana op het dak, hun toilet wilde niet meer doorspoelen, tsja dat zou best eens door de ontluchtingspijp kunnen komen. Zo gezegd zo gedaan, met de ladder het dak op en toen al tijgerend door een halve meter sneeuw op zoek naar die pijp. Het dak was overigens in de afgelopen herfst vernieuwd met daarbij inclusief de vervanging van alle pijpen...... Na enig speurwerk had ik de locatie gevonden en begon de bewuste plek sneeuwvrij te maken. En ja hoor daar was de opening in het dak, alleen van enige pijp was geen spoor te bekennen. De dakdekker had wel keurig de basis gelegd maar was klaarblijkelijk vergeten om er een pijp op te doen. Lekker handig, er valt hier gelukkig weinig sneeuw...... Het toilet doet het weer, binnenkort maar een pijp regelen.

Ook hier is de natuur van slag, eekhoorns die normaal gesproken een winterslaapje houden springen en stuiteren nu door de bomen. Veel eten is er niet  want er ligt nog steeds een enorm pak sneeuw met ijslagen dus voor een eekhoorn zonder drilboor is er weinig eer te behalen. Er waren ook wel heel veel van deze beestjes in de buurt, ik vermoed dat er de komende lente er een aantal minder zullen zijn. Ook voor de hoefachtigen is het een zware winter, door de samenstelling van de sneeuw is het ook voor hen moeilijk om de vegetatie te bereiken. Ook hier zal sprake zijn van een natuurlijke selectie en zal er het komende jachtseizoen meer gezocht moeten gaan worden. Ik ga binnenkort maar is mijn wapenvergunningen halen, ik mag al jagen maar wil in de toekomst mijn eigen wapens aanschaffen. Niet dat ik heel fanatiek wil gaan jagen, ik ben meer een visser, maar toch ik heb liever mijn zaakjes in orde. Het is hier niet zo'n paradijs voor lieden die hun papieren niet in orde hebben. Ik denk dat ik mag zeggen dat de bekeuringen in Nederland voor dit soort zaken hilarisch zijn. Hier ben je heel veel geld kwijt en de kans dat je je wapens, visgerei, auto, camper, boot, enz kwijt bent is heel groot.

Ik draai er mijn hand niet meer voor om, nog even en ik heb alle benodigde Canadese papieren enzo binnen. Ja, ik denk dat ik mag zeggen dat wij Nederlanders zich behoorlijk snel aan kunnen passen.




zaterdag 11 januari 2014

Vakantie.

Gisteravond de Gebroeders Klinge naar een klus gebracht. Bij een van de klanten moest de oprit ijs/sneeuwvrij gemaakt worden. Rik wilde ook zijn broer hierbij want het is een behoorlijk grote oprit en Koen wilde graag meehelpen want zo kon hij weer een computerspel van Rik krijgen (volgt u het nog?) Door de laatste ijsregens wordt het steeds moeilijker om deze samengeperste ijsplaten van je oprit te verwijderen. Naar nu blijkt zijn deze ijsregens zeer zeldzaam, onze buurman vertelde dat hij dit nog nooit had meegemaakt. Probeer je een hoosbui voor te stellen bij -7 C!!!!!!! Wij dachten altijd dat neerslag die valt bij temperaturen onder het vriespunt in ieder geval geen regen kan zijn.
Zo links en rechts worden hier in Canada het ene na het andere kouderecord verpletterd, bij onze zuiderburen schijnt dat ook zo het geval te zijn. Zelfs de Niagara Falls zijn bijna helemaal bevroren, ze staan bijna stil!!!!!!!!!!!!!!!!!!! En het is daar nu ook bijna stil qua geluid, het oorverdovende gedonder van de watervallen is bijna verstomd........





De Amerikaanse kant van de watervallen gezien vanaf Ontario, Canada.




We hebben het plan om ergens in februari naar de Rocky Mountains te gaan, we zijn benieuwd naar de winterse plaatjes (en ja, we nemen het fototoestel mee). Het wordt ook wel weer eens tijd, door school en werk is er te weinig tijd voor leuke dingen. Nog 4 dagen en dan eindelijk m'n vaste aanstelling met pensioen, vakantiedagen, uitgebreide ziektekostenverzekering, enz. Dus is het nu zeker dat we in september naar Nederland komen voor 2 weken vakantie. Jaap en Fransje vieren dan hun 50 jarig huwelijksfeest en daar moeten we natuurlijk bij zijn. Het zal heel fijn zijn om onze familie en vrienden weer te zien en te kunnen genieten van 2 weken vrij! Door al het gejakker waar we nu al ruim een jaar doorheen gaan beseffen we amper wat we eigenlijk gepresteerd hebben, maar we zeggen nu, we liggen op koers!

dinsdag 7 januari 2014

Kleine jongens worden groot.

Gelukkig zijn San en Koen weer veilig thuis gekomen. Op de terug weg hadden ze 35 auto's geteld die in de ditch stonden........ Ik blijf het leuk vinden om over het weer te schrijven (hopelijk vinden jullie het ook leuk), eigenlijk weet ik niet goed hoe jullie al deze verhalen vinden want we krijgen op onze vriendinnen An en Hennie na, weinig reacties. Jammer.......


Hoe het ook zij, het weer is grillig hier, na enkele dagen van kou stijgt de temperatuur de komende 2 weken naar een aangename -4 overdag met veel zon. Over zon gesproken, ons zonnetje in huis (Koen) kwam met een brief van zijn leraren thuis. De inhoud is geweldig, de leraren zijn zeer onder de indruk van Koen zijn prestaties, hierbij wordt duidelijk onderschreven dat Koen een student is met Engels als zijn 2de taal en dat hij grote stappen voorwaarts zet. Ook op het gebied van wiskunde begint Koen alle schroom van zich af te gooien en begrijpt hij nu helemaal waar zijn leraren het over hebben. Gezien het feit dat Koen aan het puberen is met alle perikelen van het emigreren is dit voor ons als ouders en voor hemzelf een hele geruststelling.
Rik heeft morgen een belangrijk proefwerk biologie, hij moet hier goed voor scoren. Hij wil nog steeds Paramedic worden en voor deze 4 jarige studie moet hij op een aantal vakken bovengemiddeld scoren. Volgens Rik ligt hij op koers en weet hij (slim als hij is) haarfijn uit te leggen wat en hoeveel hij moet scoren. Je weet wel zoals wij vroeger op een tiende nauwkeurig wisten uit te rekenen wat we nodig hadden om over te gaan. Zijn laatste jaar Highschool (ja die begint al in september) weet Rik al precies hoe of wat hij nodig heeft om in te kunnen stromen op deze vervolg opleiding. Uiteraard weet hij ook al precies wat hij in de toekomst kan gaan verdienen, en dat is niet gek voor een jonge kerel.
Vanmorgen werd Rik opgehaald door zijn vriendin, lekker gezellig samen naar school in de auto, wat worden ze toch groot. Koen wilde met de schoolbus want dat vindt hij gezelliger, bijzonder toch allemaal. Rik en Koen zijn als een tweeling maar gunnen elkaar alle vrijheid.


Vanmorgen zijn San en ik wezen kijken naar een nieuw fototoestel, San wil hier graag haar hobby van maken. We hebben bij de plaatselijke fotowinkel gekeken en informatie gevraagd. San wil hier zelf voor gaan sparen als ze straks een part time baan heeft gevonden. Ook weer leuk, weer een nieuw doel om naar toe te werken.

zondag 5 januari 2014

Oppassen geblazen.

We lezen dat het in de USA ook aan het winteren is, wat daar als extreem wordt ervaren is hier normaal. Ik had gisteren een avonddienst en toen ik rond 23.00 uur naar mijn auto liep was de gevoelstemperatuur -38. Als je dus vanuit een verwarmde ruimte naar buiten loopt ervaar je een temperatuur verschil van zo'n 60 graden, dit slaat dus letterlijk op je strot!
Op zo'n 4 uur rijden noordelijk van ons waar de teerzanden zijn bij Fort McMurray is het rond de -50, hier wordt gewoon doorgewerkt, ja ook buiten op de oil rigs. Bij deze kou blijven vooral de secundaire wegen spiegelglad, ik rijd niet harder dan 60 naar en van mijn werk. Sommigen denken dat het wel harder kan, veelal de eigenaren van de giga grote pick ups, die denken dat ze in hun rijdende fort veilig zitten. Nee dus, vaak zie je ze in de ditch (vertaald; berm) staan. Helaas voor dit soort Jos Verstappen coureurs is deze zogenaamde ditch geen keurig kort gemaaide berm of grindbak. Na 2 maanden winter ligt er langs de weg inmiddels een sneeuwwal van 1 tot 2 meter hoog, eergisteren zag ik een pechvogel die het had gepresteerd om zijn voertuig bovenop zo'n sneeuwberg te "parkeren", is niet handig bij - tig (stel je voor dat je motor afslaat en je zit langer dan een half uur vast zonder hulp), heb je geen noodpakket met bv isolatiedekens bij je dan kan doodvriezen een triest vervolg zijn.
Dus naast alle schitterende plaatjes van sneeuw en ijs moet je realistisch zijn en ook de gevaarlijke kant van deze winters in Alberta zien.

Koen moet vandaag een wedstrijd spelen in Red Deer (2 uur rijden van St Albert), ik kan niet kijken want er moet ook gewerkt worden. San rijdt mee met vrienden en Koen rijdt mee met de coach en zijn zoon. Hier is het allemaal heel normaal zo'n afstand rijden maar ik zal blij zijn als ze weer veilig thuis zijn. In Nederland zou zo'n wedstrijd afgelast worden maar hier krijg je een boete als je niet op komt dagen! Ik vind dit nogal onverantwoordelijk en verbaas me dan ook regelmatig over dit soort zaken.

Het zonnetje schijnt nu uitbundig bij -29 (chill factor -37)............

woensdag 1 januari 2014

De beste wensen.

Alweer de laatste dag van 2013, voor ons gevoel is de tijd voorbij gevlogen, er is ook zoveel gebeurd. We werden deze week verrast door Piet, samen met Christine is hij op familiebezoek geweest in Calgary en is nu in Edmonton. Vanavond komen ze eten (boerenkool met worst) en blijven hier Oud & Nieuw vieren, gezellig! Net met San naar de Superstore geweest en de laatste inkopen gedaan, straks gaat San oliebollen en appelbeignets bakken, lekker!

Het weer is de laatste weken behoorlijk wisselvallig, van -30 naar +2 in 24 uur, dan ijzel en een paar dagen later weer diepvries temperaturen. Nu is het -18 met een gevoelstemperatuur van -30, vanavond nog kouder en een lading sneeuw....... het sneeuwt hier veel de laatste tijd. Ik kijk nu naar het dak van de buren en daar ligt zeker 60 cm, volgens de weerberichten komt er nog veel meer.
Rik moet weer aan de bak vandaag, zijn klanten zijn blij met hem en bellen hem met deze sneeuwval vaak want de boel moet weer sneeuwvrij worden gemaakt. Erg lucratief allemaal, trots gaat hij steeds weer naar de bank en stort zijn dollars op zijn rekening.
Koen blinkt momenteel uit in lekker lang uitslapen en spelletjes doen op de Playstation, heerlijk luieren in de kerstvakantie.
Nog 1 week en dan gaan ze weer met zijn drietjes naar school, San in januari en februari in de schoolbanken en dan weer 2 maanden praktijk. Haar studie schiet nu aardig op, ze kijkt reikhalzend uit naar augustus. En dan in september 2 weken naar Nederland, genieten van een welverdiende vakantie. Ik heb inmiddels mijn eerste overwerk gedaan, is wel 16 uur achter elkaar werken maar het wordt goed beloond. In het nieuwe jaar zal ik dat veel vaker gaan doen, in april zijn er bijna 80 nieuwe officers nodig, ook is er een groot verloop onder het personeel, dus kassa!

Wij wensen jullie een heel Gelukkig Nieuwjaar!