zaterdag 23 augustus 2014

Geslaagd!

Eindelijk het verlossende woord, geslaagd! San kreeg op haar laatste praktijk dag een werkelijk prachtige evaluatie van haar instructrice. Een vrachtwagen vol complimenten en een treinlading met excellent performance, oftewel een 100% score. Onze super vrouw/moeder kwam met hoogrode wangen thuis, verdwaasd stamelt ze dat ze klaar is maar dit amper kan bevatten. Ik kon de afgelopen 20 maanden San uittekenen zittende aan de eettafel omringd door indrukwekkende stapels boeken en starend naar haar onlosmakelijke laptop. Bij werkelijk ieder sociaal evenement, boodschappen doen, enz zat de verkrampte en gehaaste uitspraak "we moeten opschieten want ik moet een assignment inleveren of heb binnenkort examen nr 48 of iets anders zeer belangrijks. En om het allemaal wat relaxter te maken......elke keer was er de druk dat als ze zou zakken voor het een of het ander ze ipv nu klaar te zijn dit zou worden uitgesteld naar mei 2015. Ik vraag jullie lezers wie haar dit na doet op haar jeugdige leeftijd en om te moeten gaan met alle druk in een andere taal en dan ook nog is te kunnen zeggen dat ze voor alles voldoendes heeft gehaald. Ja, ik weet dat ik nu lyrisch ben in het ophemelen van mijn vrouw maar wees eerlijk ze heeft dit zo verdiend. San je staat in de schijnwerpers als Topper van de Practical Nurses.



Zo dat is eruit! Langzaam maar zeker komt er wat ontspanning in de familie Klinge. Rik en Koen voelen dit feilloos aan en maken dankbaar gebruik van de euforische stemming van hun papa en mama. Rik geniet van de sponsoring van zijn "wereldauto"

 en Koen is druk met de aankoop van topvedetten voor zijn Playstation 3 FIFA Worldcup spel waar sponsoring onontbeerlijk is om de juiste aankopen te kunnen doen. Als zijn favorieten scoren dan donderen de eekhoorns van schrik uit de ons omringende bomen.


Rik is nu aan het oppassen en vult zijn spaarcentjes aan, gisteren kreeg hij een handvol dollar biljetten voor het voeren van de katten van de buren. Zelfs wij verbazen (verbijsteren) ons over de riante beloningen die onze charmeur krijgt voor toch niet al te veel werk. Trouw stort hij zijn dollars op zijn spaarekening die zolangzamerhand impossante vormen begint aan te nemen.

Langzaam maar zeker springen er steeds meer stress olifanten van mijn rug. Het idee dat we straks een dubbel inkomen hebben en ik niet meer al die 16 uurs diensten moet doen vervult me met gelukzaligheid en trots. Potverdikkeme, dat flikken we toch maar even mooi! Onder het motto "waar een wil is is een weg" mogen we zeggen dat we op schema liggen.

Nog 11 dagen en dan gaan we genieten van een, en dat mag ik denk ik wel zeggen, welverdiende vakantie.

dinsdag 12 augustus 2014

Rijbewijs

(door lange werkdagen is er enige vertraging opgelopen, sorry)

Rik moest vanmorgen om 09.30 afrijden voor zijn rijbewijs. Hij was weer behoorlijk zenuwachtig, San bracht hem naar de examinator (ik moest weer eens werken). Na een half uur zweten kwam dan eindelijk het verlossende woord, geslaagd! Dolgelukkig is onze oudste telg, hij kan het amper bevatten maar hij heeft zijn mobiliteit terug. Meteen zat Rik al zijn vrienden af te bellen en afspraken te maken want nu hoeft hij nergens meer heengebracht te worden en dat geeft hem en ons als gezin een heleboel voldoening en rust. Klasse Rik, we zijn Grizly beretrots op je!

Nog een week of 4 en dan zetten we voor 16 dagen voet op Nederlandse bodem. De zomer vliegt voorbij, de ene hittegolf volgt de andere op, 27-30 graden is inmiddels gewoon geworden. De zo karakteristieke thunderstorms die voor de broodnodige neerslag en afkoeling zorgen zijn zeldzaam. Vorig jaar vroegen we ons nog af waarom de Canadesen airco in huis hebben maar nu weten we het antwoord. Vooral de nachten zijn moeilijk, zeker als je veel overwerkt en je 's morgens uit je bed strompelt met het idee dat je er net 5 minuten in ligt.

We houden nog steeds het Nederlandse nieuws in de gaten en verbazen ons over het gigantische verschil met waar wij nu wonen en werken. Er is hier zoveel werk, ongelooflijk, de economie draait hier bijna op volle toeren. Ik zeg bijna omdat er veel meer banen zijn dan beschikbare mensen.
Dat is bijna niet voor te stellen maar toch is het zo, de olie en gas industrie draait op volle toeren en is bezig gigantisch uit te breiden. De economische vooruitzichten zijn dan ook geweldig.

San zit in haar laatste 2 weken van haar opleiding, deze week haar laatste assignment ingeleverd en verbaasd vraagt ze zich nu af of ze geen huiswerk meer heeft. Waar ze nu stage loopt zijn ze zeer over onze San te spreken en wordt haar meerdere malen verteld dat ze toch vooral moet solliciteren. Hier is veel vraag naar verpleegkundigen en als je begint met werken ligt je salaris op een, zeker voor Nederlandse begrippen, hoog niveau.

Rik is lyrisch over zijn auto, de motor liep niet naar wens volgens hem had dat te maken met het luchtfilter. In een minuut had hij het oude filter eruit gehaald, ik stond met mijn ogen te knipperen (mijn technische kennis is bedroevend). Wij naar Canadian Tire en voor $20 een nieuwe gehaald, ik heb deze maar gesponsord want ik heb de auto aan Rik geleverd zonder, juist, een schoon luchtfilter. Het kostte hem weer een minuutje het filter te plaatsen, de motor werd gestart en inderdaad hij loopt weer als een zonnetje! Ik krijg een dikke knuffel van hem en voel me de rijkste man ter wereld, wat heb ik toch 2 geweldige kerels die ik mijn zoons mag noemen.

Koen groeit als een raket, ongelooflijk! Koentje is inmiddels een forse Koen geworden en torent boven zijn leeftijdsgenoten uit. Ik liep laatst met hem door de St Albert mall voor een boodschap en Koen had het hoogste woord over de nieuwste Adidas voetbalschoenen en probeerde me de plaatselijke sportzaak in te praten. Dat Koen aan het transformeren is tot een atletische en knappe jongeman wordt ook opgemerkt door de plaatselijke schonen. Er liep ons een groepje jonge dames tegemoet die bij het zien van Koen elkaar aanstootten en hem glimlachend van top tot teen opnamen. Toen ze ons passeerden hoorde ik hun nekwervels kraken van het omkijken. En onze Koen.....hij zag of hoorde niks want hij had het veel te druk om zijn vader de enorme voordelen van de nieuwst voetbalschoenen uit te leggen.