zaterdag 23 augustus 2014

Geslaagd!

Eindelijk het verlossende woord, geslaagd! San kreeg op haar laatste praktijk dag een werkelijk prachtige evaluatie van haar instructrice. Een vrachtwagen vol complimenten en een treinlading met excellent performance, oftewel een 100% score. Onze super vrouw/moeder kwam met hoogrode wangen thuis, verdwaasd stamelt ze dat ze klaar is maar dit amper kan bevatten. Ik kon de afgelopen 20 maanden San uittekenen zittende aan de eettafel omringd door indrukwekkende stapels boeken en starend naar haar onlosmakelijke laptop. Bij werkelijk ieder sociaal evenement, boodschappen doen, enz zat de verkrampte en gehaaste uitspraak "we moeten opschieten want ik moet een assignment inleveren of heb binnenkort examen nr 48 of iets anders zeer belangrijks. En om het allemaal wat relaxter te maken......elke keer was er de druk dat als ze zou zakken voor het een of het ander ze ipv nu klaar te zijn dit zou worden uitgesteld naar mei 2015. Ik vraag jullie lezers wie haar dit na doet op haar jeugdige leeftijd en om te moeten gaan met alle druk in een andere taal en dan ook nog is te kunnen zeggen dat ze voor alles voldoendes heeft gehaald. Ja, ik weet dat ik nu lyrisch ben in het ophemelen van mijn vrouw maar wees eerlijk ze heeft dit zo verdiend. San je staat in de schijnwerpers als Topper van de Practical Nurses.



Zo dat is eruit! Langzaam maar zeker komt er wat ontspanning in de familie Klinge. Rik en Koen voelen dit feilloos aan en maken dankbaar gebruik van de euforische stemming van hun papa en mama. Rik geniet van de sponsoring van zijn "wereldauto"

 en Koen is druk met de aankoop van topvedetten voor zijn Playstation 3 FIFA Worldcup spel waar sponsoring onontbeerlijk is om de juiste aankopen te kunnen doen. Als zijn favorieten scoren dan donderen de eekhoorns van schrik uit de ons omringende bomen.


Rik is nu aan het oppassen en vult zijn spaarcentjes aan, gisteren kreeg hij een handvol dollar biljetten voor het voeren van de katten van de buren. Zelfs wij verbazen (verbijsteren) ons over de riante beloningen die onze charmeur krijgt voor toch niet al te veel werk. Trouw stort hij zijn dollars op zijn spaarekening die zolangzamerhand impossante vormen begint aan te nemen.

Langzaam maar zeker springen er steeds meer stress olifanten van mijn rug. Het idee dat we straks een dubbel inkomen hebben en ik niet meer al die 16 uurs diensten moet doen vervult me met gelukzaligheid en trots. Potverdikkeme, dat flikken we toch maar even mooi! Onder het motto "waar een wil is is een weg" mogen we zeggen dat we op schema liggen.

Nog 11 dagen en dan gaan we genieten van een, en dat mag ik denk ik wel zeggen, welverdiende vakantie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten