Herfst

Vandaag een dag vrij van school. Frenk vroeg ( 6 uur ) naar zijn werk en om de jongens eens te verwennen heb ik ze met de auto naar school gebracht dus konden ze een half uurtje langer blijven liggen. Wat was het mooi buiten. St Albert heeft veel bomen en een lang gerekt park met daardoor heen lopend de Sturgeon river. De bedoeling was om meteen aan mijn huiswerk te gaan want mijn midterm examens staan voor de deur. Voor half november heb ik 3 assignments,  6 midterm exams, 2 final exams en een groot praktijkexamen om mijn nursing skills te tonen in een nagemaakte ziekenhuissetting. Dus ik kan aan de bak. Maar het was zo mooi buiten dat ik eerst besloot te gaan genieten van de omgeving en wat mooie herfstfoto's te maken. Aan het eind van mijn fotoshoot werd ik nog even vergezeld door een eekhoorn. Hij bleef geduldig op de tak zitten zodat ik dichterbij kon komen om een foto te maken. Het was vanmorgen 1 graad boven nul en de nachten zijn dus al behoorlijk koud. Maar overdag een graad of 15/16 met volop zon. Ziehier de foto's.

Rustiger vaarwater.

De familie Klinge is zolangzamerhand in rustiger vaarwater beland. Het aanpassingsproces ligt op schema en we hebben al heel veel hindernissen genomen. San en de jongens zitten alweer 2 weken op school en in hun ritme. Koen heeft het godzijdank naar zijn zijn in de klas en wordt opgenomen in de groep. Hij is gekozen als keeper in het eerste team en begint zijn status op te bouwen. Rik is gekozen in het Highschool football team en ook hij wordt opgenomen in de groep.
Op mijn werk gaat het ook steeds beter en komen er mogelijkheden. Kortom we krijgen het gevoel dat alles op zijn plaats begint te vallen. Iedereen die ons blog volgt weet dat dit niet zonder slag of stoot gaat/is gegaan. Het is dan ook een weldaad voor lichaam en geest om meer ontspannen te zijn en de schone lucht diep in je longen te zuigen. Uiteraard zijn we er nog niet maar we zijn op de goede weg!
San en ik zijn gisteren voor de eerste keer sinds ons verblijf in Alberta samen naar een terrasje geweest en hebben daar heerlijk in het zonnetje genoten van een hapje en een drankje. Het was extra ontspannen omdat we nu echt het gevoel hebben dat onze jongens aan het socialiseren zijn en het naar hun zin hebben/krijgen. Dus ja, als de kinderen het naar hun zin hebben dan zijn de ouders ook gelukkig.

Ik zal minder op het blog gaan schrijven, we gaan nu weer in een nieuwe drukke periode komen en soms weet ik niet meer waar ik over moet schrijven. Het is niet zo dat ik helemaal niets meer zal posten maar minder vaak.

Gisteren zijn Kelly en ik een dagje gaan jagen tussen Edson en Hinton richting de Rockies. Het weer was schitterend, zon en 25 graden.

We vertrokken om 06.00 en reden in zo'n 3 uurtjes naar Edson, hiervandaan sloegen we af via een provinciale highway om een "loop" te maken van 450 km door onbewoond gebied en ons geluk te beproeven op Grouse (een soort van Korhoen). Het jachtseizoen is geopend op gevogelte, ons jachtgebied was al het crown land wat we tegen kwamen, en dat was alles in het gebied waar wij waren. Ons jachtveld was 2 keer de oppervlakte van Nederland (en dan drukken we ons bescheiden uit). We reden over weggetjes waar je met een normale auto al na 5 minuten hopeloos vast zou staan.
We reden in de truck van Kelly, een 4x4 die (slechts) een 5.7 liter onder de kap heeft........... Als we bij een veelbelovend landschap kwamen dan stapten we uit en gebruikten de zintuigen, vooral het luisteren naar het specifieke gekakel en vleugelgeklapper deed de hartslag verhogen. Als we de locatie grofweg hadden bepaald dan gingen we de wildernis in, tussen de bomen door over een dikke laag mos waar je in weg zakte, ik durf te zeggen dat hier hoogstwaarschijnlijk nog nooit iemand heeft gelopen. Denk je eens in dat je beren, wolven, poema's of bv een eland kunt tegen komen, ik kan je verzekeren dat je dan echt op je hoede bent. En dan opeens zie je zo'n grouse in een tak van een immens grote pijnboom zitten, de shotgun aanleggen, richten en schieten. Zo schoten we er 5 die morgen, tegen de middag werd het te warm en dan trekken deze vogels zich terug in de koeltes van het bos.


 

We besloten door te rijden naar Cadomin, een ghosttown-achtig mijnbouwstadje tegen de Rocky Mountains aangeplakt. Vooral in deze regio leven de zeldzame Bighorns, we hadden geluk en konden er ruim 40 spotten op de hellingen. Naast de Bighorns ook veel herten, haviken, adelaars gezien en adembenemende vergezichten, woeste rivieren en bijna geen mensen...........



Alsof de beschaving niet heeft door kunnen dringen in gebieden zo groot dat je je hier als nuchtere Nederlander geen voorstelling van kunt maken. De afstand die we hebben afgelegd is bijelkaar 800 km en dan heb je een fractie van Alberta gezien, en een speldenknop van Canada............

 

Leuke dingen

We hebben mijn afgelopen vrije dagen goed besteed. Eerst een dag naar Collin Lake, dit meer ligt vlakbij de monding van de Athabasca River op zo'n 2 uur rijden van St Albert. We waren uitgenodigd door Tammy, zij hebben een huisje aan het meer en een bootje. De reis was voorspoedig, 2 uur lang op de cruise control, zeer weinig verkeer en door een prachtig golvend landschap. Het huisje ligt vlak aan het meer wat behoorlijk groot is, we konden net aan de overkant zien en het heeft een diepte van zo'n 20 meter. Ik had de hengels meegenomen want we gingen vissen met de boot. Het was licht bewolkt en zo'n 20 graden dus goed uit te houden. Ik had al snel beet, helaas werd mijn lijn finaal door midden gebeten door waarschijnlijk een snoek. Een half uurtje later had ik meer succes en landde ik een mooie snoekbaars. Hierna gingen de jongens tuben, dat is op een soort opblaasband achter de boot en dan vol gas achter de boot scheren. Was spectaculair en Koen genoot van alle nieuwe indrukken. Rik was deze dag niet mee, hij wilde thuis blijven.

De volgende dag zijn we naar Fort Edmonton gegaan, dit is een stap terug in de tijd. In dit park zijn straten nagebootst uit 1895, 1905 en 1920. Bijzonder om te zien hoe ze toen hun huiden verhandelden en in wat voor huizen/tenten ze woonden. Er rijden hier huifkarren rond en postkoetsen en men loopt in de klederdracht van lang geleden. Lijkt op het Wilde Westen, alsof je in een soort van oude film speelt.
Een oude stoomtrein brengt je van A naar B, Opa Jaap zou dit heel mooi vinden.........

 

                                              Koen als snelheidsduivel achter de boot

                                                Rik en Koen in de nostalgische wagon

                                                                  De postkoets

een scene uit 1920

                                                    de imposante stoomlocomotief