donderdag 13 december 2012

Norquest College

Rik en Koen werden vanmorgen om 07.25 opgehaald met de schoolbus, de mannen moeten zorgen dat ze 5 minuten vantevoren al klaar staan, appeltje eitje bij -20 ;)
Toen de mannen instapten (wij stonden er ook bij voor de eerste keer) zei Robin, de chauffeur, dat hij Rik en Koen de volgende keer bij ons huis zou ophalen, Thanks Robin. Hierna hebben we samen ontbeten, beetje vreemd zonder de jongens. Om 12.00 had San een afspraak op haar College in Edmonton. De route is eenvoudig, even wennen aan het stadsverkeer wat vergeleken met het bijzondere rijgedrag van de gemiddelde Nederlander een verademing is. We zijn samen gegaan, ik kaartlezen en San rijden, het is zo'n 25 minuten rijden, dit is voor Canadese begrippen "om de hoek".
San meldde zich bij de receptie en even later konden we eindelijk Leah (hoofd internationale opleidingen) ontmoeten. De ontvangst was zeer hartelijk, naar nu bleek dat het toch wel heel bijzonder is hoe San is toegelaten. Het hoofd van de Registrar werd er ook bijgehaald en we werden bekeken als helden uit een of ander epos. Leah heeft ons rondgeleid langs alle loketten, waaronder verzekeringen, buskaarten, en natuurlijk niet te vergeten de boeken. Liefst 3 zakken vol, het leek wel Sinterklaas, alleen in dit geval moesten we betalen.
                       

                                                                                        

 
Ook werd ons uitgelegd hoe het zogenaamde uitgebreide pakket in elkaar stak. In ons geval pakte dit gunstig uit, voor zo'n  $30,- per maand zijn we van A tot Z verzekerd met het hele gezin en zonder eigen risico, lekker hoor! Na 2 uur informatie absorberen gingen we al duizelend naar de auto, op weg naar de sporthal waar onze Koen weer druk aan het voetballen was met de academy. We hebben nog even staan kijken en zagen dat Koen het druk had met high fives te geven en hij stond in het Engels te tokkelen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Mooi om te zien, wat gaat dat toch snel dat aanpassen van de jongens. Koen had het ook op school uitstekend naar zijn zin gehad, hij wordt heel goed begeleid door een van oorsprong Nederlandse lerares, Mrs Margriet Potter. Rik heeft een nog betere dag gehad dan gisteren, hij zegt dat hij in de gangen al heel vaak wordt begroet en hij al vrienden aan het maken is. Net als hij zijn wij ook heel opgelucht, onze jongens krijgen het steeds meer naar hun zin en beginnen vrienden te maken, geweldig!
 
                                          Edmonton downtown.
 
We zitten nu lekker uit te puffen, we hebben nu zo goed als alles qua verzekeringen, banken, scholen, auto, enz, enz geregeld. Morgen gaan we naar West Edmonton Mall, we zijn benieuwd. Tijd om leuke dingen te gaan doen, we kijken er naar uit. Jullie ook ?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten