dinsdag 25 maart 2014

Olifanten.

Op veler verzoek...........


Verdomme (neem me niet kwalijk) maar wat ben ik moe, maar ik mag en kan niet moe zijn want we moeten door. Moe van het vele werken, moe van mijn rug recht houden, moe van het niet laten merken dat je uitgewoond bent, moe van samen werken/leren en de boel op de rails houden.
Moe van de spanning die een emigratie met zich meebrengt, je kent misschien wel dat gevoel dat er een kudde olifanten op je schouders zit en niet van plan zijn om binnenkort om op te zouten. San heeft een avonddienst van clinicals, ook zij heeft het end in de bek en dat is voor onze dieselpusher best wel ongebruikelijk. Onze jongens hebben een aantal moeilijke weken gehad en als ouders doe je er dan alles aan om ze weer gelukkig te krijgen, dit gaat niet vanzelf en juist, daar moeten we wel wat voor doen.
Ik heb gewoon even geen zin om leuke annekdotes te schrijven en te proberen om de thuisblijvers en andere geinteresseerden in dit blog de hopelijk zoveelste glimlach op het gezicht te toveren. Dit is om een impressie te geven dat wij bezig zijn om een wereldprestatie neer te zetten die niet zonder slag of stoot gaat.
Wat me nou wel weer een enorme stoot energie en geluk geeft is als Rik me een knuffel geeft als ik hem naar het bottle depot laat rijden en het statiegeld met zijn broer laat delen. Of als ik lekker heb gekookt en mijn jongens me complimenteren met een glimlach en de eetlust van een Grizzly beer. Wij proberen te genieten van de kleine dingen want voor de grote hebben we geen geld.

Eergisteren waren we op bezoek bij Arno en May, we mogen bij Arno als gezin in zijn huisarts praktijk. Ze zijn zo aardig en behulpzaam, ongelooflijk. Tijdens ons bezoek vertelden we dat we het plan hebben om een dagje naar Banff te gaan eind april. May riep meteen maar dat is veel te kort, het is al 4 uur rijden om er te komen! San vertelde dat ze het leuk vindt om auto te rijden en dat het allemaal wel goed komt. Toen we thuis kwamen en na verloop van tijd onze email checkten zagen we tot onze grote verbazing dat Arno en May ons mededeelden dat we vooral 2 dagen naar Banff moesten gaan en dat ze voor ons een chalet hadden gehuurd en betaald. Als laatste zin stond er dat we hopelijk na deze 2 dagen in de Rocky Mountains een paar olifanten zijn kwijt geraakt. Hier word je stil van en we voelen ons opeens een stuk minder moe.

2 opmerkingen:

  1. Hallo allemaal,wat een verhalen.Frenk ik vind echt dat jij een boek moet schrijven over alle belevenissen in Canada.Je schrijft het echt smeuïg. Hoe is nu het weer bij jullie? Hier is het heerlijk weer ,wij zijn nog nooit zo bruin geweest in Maart.Maar dat zal bij jullie ook wel komen.Ik begreep dat jullie twee dagen weg gaan. probeer er een beetje van te genieten ,na de drukke tijd. Gr. An en Henny

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fantastisch dat ze dat voor jullie gedaan hebben. Geniet ervan. Ik hoop dat jullie snel in rustiger vaarwater (ijsvlakte) komen. Groetjes en een dikke knuffel van ons. Pascal

    BeantwoordenVerwijderen