Thunderstorm

Zo'n 3 weken geleden is de winter van de ene op de andere dag van zijn troon gestoten door de zomer. Geen lente dus en dat is best wel even wennen. We hebben 3 weken schitterend weer gehad tot de Rainmaker Rodeo die zijn naam alle eer aan deed en klaarblijkelijk de thunderstorms geactiveerd heeft. Een bijzonder en heftig verschijnsel, eerst een vriendelijk zonnetje dan wordt de lucht heel snel zwart en voor je het weet bliksemt en dondert het zo hard dat de vullingen spontaan uit je gebit trillen. Op het hoogtepunt van zo'n thunderstorm worden de sluizen opengedraaid en valt er een tsunami uit de lucht, zoveel water in een korte tijd dat je ieder moment een zalmentrek door de straat verwacht. Gisteren viel er ook nog een portie hagel bij, en dan......schijnt het zonnetje weer. De natuur heeft het ook nodig en het groen schiet uit de grond. De vogels nestelen, de eekhoorns maken elkaar het hof, kortom de lente/zomer is begonnen.

Rik is druk met zijn american football trainingen en hij vindt het steeds leuker worden. Vandaag kwam hij weer heel vrolijk thuis, Rik heeft een nieuwe positie in het veld en schijnt nu verantwoordelijk te zijn om tegenstanders tegen de grond te rammen. Ik snap eerlijk gezegd nog niet veel van de spelregels maar het is in ider geval een sport waarbij de mannelijke hormonen in overvloed aanwezig zijn. Iedere keer als Rik een tegenstander onder het maaiveld beukt dan staan de coaches te gillen en te springen van pure blijdschap en brullen hun complimenten van zeer korte afstand in zijn oor. Aanstaand weekend heeft Rik een toernooi, ik kan daar niet bij zijn want ik moet werken en dat is flink balen want ik wil natuurlijk met eigen ogen zien hoe mijn zoon  zijn tegenstanders de grond in ramt (uiteraard hoop ik met heel mijn hart dat niet een ander op het idee komt om Rik een koekje van eigen deeg te geven..........)

Vandaag weer eens een gesprek gehad met de school van Koen, er zijn nog steeds leraren die niet helemaal begrijpen dat een kind van 12 niet Engels als zijn moedertaal heeft. Gelukkig heeft de counceler (zij begrijpt de situatie wel en is al lange tijd bezig met een plan van aanpak) nu de koe zeer stevig bij de horens gevat en een donderpreekachtige mail naar de leerkrachten van Koen gestuurd. Ze heeft me de mail voorgelezen en me tevreden gesteld, ik had het zelf niet beter kunnen doen en dat zegt heel wat. Ik kan er absoluut niet tegen als mijn kinderen niet de begeleiding krijgen die ze nodig hebben, inmiddels weet de gehele staff wie ik ben en doen ze er alles aan om Koen te laten wennen aan toch wel een gigantische verandering in zijn jonge leven. Vanaf heden krijgt Koen geen huiswerk meer en is vrijgesteld van examens, de "koppige" leraren hebben stevig op hun kloten (sorry) gekregen en voor het volgende schooljaar ligt het schema al vast. Voor ons als ouders een prettige gedachte en natuurlijk ook voor Koen. Hij mag kiezen bij wie hij in de klas komt, er schijnt ook een Nederlandse jongen te komen en dat vindt Koen wel wat.

Tja, wat San en mij betreft, weinig nieuws te melden. Leren en werken, daar valt weinig over te schrijven. Ik maak van alles en nog wat mee in de gevangenis maar mag daar niets over zeggen/schrijven maar neem van me aan dat het een uitdaging is om zo'n 50 gevangenen onder de duim te houden.

We kijken uit naar 5 juni want dan komen mijn moeder en schoonmoeder. We zijn heel benieuwd hoe ze het hier vinden, we zijn druk bezig om de logeerkamers op te vrolijken en klaar te maken.
Morgen word ik 50, ik proost op jullie!