zaterdag 9 maart 2013

Pembina river

Ik wilde dit verhaal gisteren nog schrijven maar door alle fysieke inspanning van die dag won de zwaartekracht het gevecht met mijn oogleden. Ik ben met Kelly naar het stuk land gegaan wat hij heeft geleasd, zo'n 200 hectare omsloten door duizende  hectares Crown land. Door dit gebied meandeert de Pembina rivier, een prachtige waterstroom die op dit moment bevroren is. Hier zwemmen verschillende soorten forel en ook snoekbaars, dus dat wordt lekker vissen deze zomer! Langs haar oevers hoge wanden waarop dappere dennebomen, populieren en berken vechten voor hun bestaan. Af en toe verliezen ze dit gevecht als zo'n wand gedeeltelijk instort onder invloed van het eroderende karakter van deze rivier.
 
 


Kelly had zijn hond Elly (Chesapeake Bay retriever) meegenomen en met zijn drieen begonnen we de hike door een behoorlijke laag van sneeuw (40cm).
We zagen ongelooflijk veel sporen van dieren; vossen, hazen, eland, elk, whitetail, mule deer, wolf, poema, marters en een aantal die ik nog niet kan interpreteren. Het bomenbestand is fenomenaal, onaangetast en prachtig in balans. De hike was pittig, veel heuvels, geen paden en het was warm! Bij -5, een staalblauwe hemel en geen wind kwamen we er al snel achter dat we teveel kleding aan hadden. Je moet goed opletten, door de zeer droge lucht verdampt je zweet voordat je het ziet en droog je ook sneller uit. Ik kijk na elke bocht naar een panorama wat ik nog nooit eerder heb gezien, heel bijzonder en adembenemend.



Na deze hike zijn we naar een dorpje in de buurt gereden en hebben daar geluncht. Ik had een hamburger die qua formaat sterk deed denken aan een ufo, hij smaakte heerlijk en ik had totaal geen schuldgevoel want ik had giga veel calorien verbrand. Hierna zijn we de gravelroads richting de Rockies gaan verkennen. Enorme bossen met regelmatig een open plek waarop een zogenaamde jaknikker olie uit de schatrijke bodem haalt. Olie en gas in ongelooflijke hoeveelheden, de enige voertuigen die we tegen kwamen waren van olie en gas maatschappijen. Langs de kant borden met de teksten "oppassen u bevindt zich in het land van de beren". Ja,beren en wolven en noem maar op, en het "leuke" hiervan is dat je hier geen bereik hebt voor je mobiele telefoon. 4 uur rondgereden zonder bereik doet je beseffen dat een aantal voorzorgsmaatregelen op zijn plaats zijn als je hier rijdt, loopt of recreert. Onderweg zagen we een bald eagle vliegen, wat een machtige vogel! We zijn gestopt bij Wolf Lake, een prachtig meer diep in de ongerepte natuur. Een recreation area met simpele sanitaire voorzieningen, een botentrailerhelling en kampeerplaatsen. Alles ziet er zo netjes uit, geen troep, geen vernielingen, gewoon perfect. Midden op het meer zat iemand te ijsvissen in een speciale tent, we zagen rook uit de schoorsteenpijp van het tentje komen, ijsvistenten hebben een houtkacheltje in het interieur zodat je geen kou hoeft te lijden. Typisch Canadees en ook luxe, de visser had zijn spullen met een sneeuwscooter vervoerd want je denkt toch niet dat je gaat sjouwen......!




Toen ik in het donker thuis kwam brandde de (gas) kachel en zaten Rik en Koen voor de tv en zat San, karakteristiek inmiddels, in de boeken. Gauw nog even langs een sportzaak die er mee op hield, voor $31 nieuwe voetbalschoenen en shirts gehaald, inderdaad geen geld (we hadden ook niet een echt snuggere kassiere). De jongens waren  weer blij met hun nieuwe spullen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten