nog meer winter

Rik heeft de griep, onze reus is geveld. Koen moest dus alleen naar de bus, hij stapte naar buiten en.....zonk tot diep in de sneeuw. Alweer een pak sneeuw (30cm) en -15 en de komende nachten zit de lente in de lucht -21........
Gauw de auto sneeuwvrij gemaakt en San naar de bus gebracht, het verkeer rijdt gewoon door, iets minder snel maar gestaag. Geen vastgevroren wissels, vierkante wielen of andere bijzondere NS drama's. Ze schijnen hier goed werkende wissel verwarmers te hebben en is het spoor aangelegd wat is berekend op extreme temperatuurswisselingen. Zomers is het spoor dus duizenden km's langer (berekend over heel Canada natuurlijk ;) anders wordt het zo'n zooitje. Kortom alles is ingericht en berekend op extremen die net zoals in Nederland ook hier voorkomen, alleen dan wat vaker.
En dan de auto's/truck's, groot, groter, grootst. Daar onze Chrysler gerepareerd wordt rijd ik nu in onze kleinere leenversie. Sta ik in het zonnetje voor het stoplicht dan lijkt het soms alsof er een wolk voorbij de zon schuift, links en rechts van me staan dan 2 enorme SUV's of truck's/pickup's. En als deze jongens optrekken dan trillen je vullingen als castangnetten aan de Costa Brava. Ze lusten een slokkie maar "who cares"geen wegenbelasting en goedkope benzine. Het begrip broeikaseffect schijnt hier niet echt actueel te zijn, alhoewel het weer in heel Canada vreemde trekjes vertoont. In "buur" provincie/staat Alaska is het een van de mildste winters uit de historie geweest terwijl het in sommige Canadese provincies gruwelijk koud is. Hier in Alberta heeft het meer dan gemiddeld gesneeuwd en zijn vooral de eerste wintermaanden veel te koud geweest. Januari en februari weer te warm en maart roert hier ook zijn staart. En hoe, vandaag overdag ruim -10 maar windstil en zon, de zon die al veel kracht heeft en ondanks de lage temperaturen zie je dan het vreemde verschijnsel dat er waterdruppels op je autoramen verschijnen, bijzonder. Volgens de lokale weermannen/vrouwen laat de lente nog op zich wachten. Opwekkende verhalen van "oh denk je dat dit koud is, ik weet nog wel dat we in mei konden skieen" en meer van die opbeurende verhalen. Nou ja, ik zit hier in het zonnetje dit relaas te schrijven en ga zo aan de koffie. Vanadaag ben ik weer zuster Frenk en juffrouw Mier. Maar, gisteren een mailtje gehad met een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek. Kijk, daar word ik nou warm van, het voelt als een zeer lokaal broeikaseffect...........