zondag 24 februari 2013

Druk.

Het is een paar dagen stil geweest op ons blog. We hebben het heel druk gehad met de verhuizing en zijn nog steeds heel druk met dozen uitpakken, enz. Gisteren naar IKEA geweest waar we 3 bedden, matrassen en lattenbodems hebben gekocht en nog wat essentiele zaken. Onze trouwe vriend Kelly was weer van de partij en we hebben alles weer in zijn truck en trailer kunnen stouwen. Rik en ik hebben 's middags de bedden in elkaar gezet terwijl San zich op de dozen ed stortte. Koen hielp ook mee en met zijn vieren hebben we een berg werk verzet. De basement (Rik zijn cave) is reeds omgetoverd tot een high tech centrum voorzien van alle laatste snufjes op het gebied van games, televisie en geluid. Af en toe horen we de straaljagers door zijn cave scheuren en lijkt het wel alsof we in een of andere warzone zitten, dus vragen we dan maar weer vriendelijk of het geluid wat zachter kan. Koen is helemaal gelukkig met zijn bed (Rik en Koen hebben een full size bed gekregen) en heeft de afgelopen nacht, net als Rik, goed geslapen.

San heeft het ongelooflijk druk met leren, dit gecombineerd met de verhuizing is geen ideale situatie, om het maar voorzichtig uit te drukken. Ze is heel moe en worstelt met alle opdrachten die in onze optiek weinig met een opleiding Practical Nurse te maken hebben. Maar ja, er zit niets anders op dan alles in te leveren en te hopen op een redelijk cijfer in een taal die af en toe meer van doen lijkt te hebben met Chinees Latijns. Ik heb medelijden met San en kan niet meer dan proberen haar te helpen waar mogelijk en te hopen dat dit eerste (en zwaarste) semester snel voorbij is. Ja, het is af en toe behoorlijk pittig en je moet als verse emigranten een lange adem hebben, geduld uitoefenen, af en toe tot 100 tellen en keihard je best doen om te slagen in dit land.

Gisteravond waren we uitgenodigd bij Kelly en Adriana want ze gaven een feestje en we hebben weer andere mensen ontmoet, het was heel gezellig met heerlijke hapjes zoals gerookte zalm en haas van het hert, enz. We gingen weer bijtijds naar huis want we zagen de wereld voor een doedelzak aan en ondergetekende moest zich zondagmorgen vroeg melden bij de federale gevangenis in Fort Saskatchewan. Nee, niet om een straf uit te zitten ;) maar om een sportest te doen. Ik meldde me keurig op tijd en moest mijn ID inleveren en kreeg een kluissleutel en een bezoekerspas.We waren met 14 man en ik begreep al snel dat ik me bevond tussen bijna allemaal militairen die aan het solliciteren waren naar een burgerbaan. Ik kreeg smeuige verhalen te horen van o.a. de oorlog in Afghanistan en nog een aantal mondial brandhaarden. Bij het omkleden zag ik dat de heren behoorlijk gespierd en getatoeeerd waren en zich stoer gedroegen. Naarmate het tijdstip van de test dichterbij kwam werden ze stiller en blonken toen vooral uit in zenuwachtig gedrag. Ik ben zo'n sukkel die de nacht vantevoren ligt te woelen als een zenuwpatient, gebroken uit zijn bed stapt maar op het moment supreme redelijk rustig is. Voor de test werd er wederom bij iedereen de bloeddruk gemeten, men is hier blijkbaar bang dat de deelnemers tijdens de test rochelend neerstorten. Na de instructie moesten we een voor een de test doen. Hardlopen, hindernisbaan, aan gewichten duwen en trekken, tig keer over hekken springen, push ups en als toetje een zwaar gewicht over een bepaalde afstand sjouwen. Ik hijgde als een oververhitte Duitse herder en mijn keel voelde aan alsof ik een rol schuurpapier had gegeten voor ontbijt.....De lucht is hier zo droog dat je slijmvliezen het sowieso al moeilijk hebben. Ik deed het niet gek tussen de oorlogsmachines en slaagde voor mijn test.
Ik zal snel uitgenodigd worden voor een interview. Deze week zal ik ook uitgenodigd worden voor een Sergeants positie in een nabijgelegen stadje.

Morgen weer een nieuwe week, zal weer aanpoten worden maar we hebben hele goede moed en zetten door. Ja, we mogen trots zijn op ons zelf.

1 opmerking: