Net weer lekker getraind in de sportschool, op de tweede verdieping is een atletiekbaan en daar kun je goed hardlopen. Ook dit gaat weer tot in de puntjes georganiseerd, als je gewoon wandelt of kapot bent van het rennen dan word je geacht de binnenbocht te nemen, ben je een soepele hinde (zoals ik......) dan loop je uiteraard in de buitenbaan. Vergeet er iemand in al zijn enthousiasme waar hij of zij moet lopen/rennen dan is er altijd wel een galante terreinmedewerker die je vriendelijk lachend de juiste route wijst. Daarna aan de gewichten trekken en scheuren in een giga gym en hierna dampend van het zweet naar huis in alweer een heerlijk zonnetje en temperaturen van boven 0.
We leren steeds meer mensen kennen, alle trainers van het sportcentrum komen uit Engeland en de hoofdtrainer zijn zoon zit in hetzelfde voetbalteam als Koen. Een prachtkerel uit Manchester met een dito onvervalst accent, als je dus in het pulletje valt van dit soort mensen dan ben je al snel bekend bij zijn vrienden, enz. De Klinge populariteit breidt zich gestaag uit en het is dan ook heel leuk als je ergens sport of winkelt je gedag wordt gezegd. Eigenlijk, als je er eens goed over nadenkt, hebben we de afgelopen 2 maanden toch wel heel veel bereikt. Een enorme hoeveelheid zaken geregeld, genetwerkt, vrienden gemaakt en met vallen en opstaan ons aan het bekwamen in het Engels (Canadees). Het Canadees, als ik dat zo mag zeggen, wordt hier met een accent gesproken, als een redneck begint te ratelen dan staan al je hersencellen op scherp, vaak heb je aan het einde van zo'n ratelsessie het gevoel dat je de helft hebt gemist.Wat heel leuk is, onze Koen blijkt een talent te hebben om dit soort accenten te immiteren. Vooral als hij de liedjes van Kenny Rogers meezingt in de auto gieren we het uit van het lachen. Waar haalt die man het vandaan, heerlijk.
Rik moet na school weer trainen voor het American Football team. Als je hoort hoe ze worden afgeknepen door een onvervalste boothcamp instructor dan krijg je spontaan spierpijn bij het aanhoren van alle oefeningen die hij moet doen. Inmiddels is Rik al 6 kg aangekomen, nee geen hamburgervet maar pure spieren. Ongelooflijk wat groeit hij snel, mijn kleine mannetje is getransformeerd in een bijna volwassen atleet. Als oplettende vader hoor en zie ik regelmatig dat meisjes die Rik zien, hem bij het passeren nastaren en spontaan hun nekwervels verdraaien wat gepaard gaat met het nodige geknars, zodat ik zonder te kijken al weet wat er gebeurd om me heen. Gelukkig heeft Rik dit nog niet zo door en dat is maar goed ook, laat hem maar heerlijk genieten van zijn jeugd, sporten, enz. Koen komt net thuis van school en is meteen aan zijn huiswerk gegaan, een zeldzame gebeurtenis, beginnen ze school leuk te vinden..........?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten