ijsvissen

Vanmorgen om 09.00 uur stond Patrick voor de deur als een Eskimo ingepakt voor een dagje ijsvissen. Ik had mijn hengels en visspullen uit de dozen gehaald en was er klaar voor. De temperatuur was -14 toen we op weg gingen naar Spring Lake, een soort van prive lake van de forelvisclub uit Edmonton. Op de heenweg was het heel rustig op de snelweg en toen we afsloegen de bossen in reden we door dorpjes waar de tijd had stilgestaan. De toegang naar het meer was afgesloten met een hek, het slot losgemaakt en op naar het meer. Gelukkig heeft Patrick een truck met 4x4 welke zeer goed van pas kwam daar we door een bijna meter sneeuw moesten rijden.
Bij het meer aangekomen de ijsdikte gemeten ivm het rijden op het ijs. In vergelijking met Nederland was het natuurlijk maar een vliesje ijs van 90 cm dikte....
Zo gezegd zo gedaan en reden we naar onze visstek midden op het meer. De lucht was strak blauw en de zon scheen er lustig op los. Tijd voor wat lichamelijke oefening daar er 4 gaten geboord moesten worden, niet met een gemotoriseerde boor maar met een door spierkracht aangedreven martelwerktuig. Na het boren van de 4 gaten waren we aangewezen op een zuurstofpomp, pff.
Ik had de avond hiervoor met Rik nog snel een paar nieuwe kunstaas visjes gehaald en hoopte op een paar flinke forellen. Niet dus, het was een prachtige ervaring en ik heb een bruine kop gekregen maar de forellen waren waarschijnlijk diepgevroren want er beet er geen een.
Halverwege de dag werden we opgeschrikt door een zware dreun en trillingen door het ijs. Patrick legde uit dat het ijs beweegt, een een soort van kruiend ijs wat zo af en toe een paar vissers de stuipen op het lijf jaagt.

Na het vissen zijn we langs een outdoors hunting/fishing store geweest. Ik blijf me verbazen over de hoeveelheid winkels hier en dan ook vooral de grootte. Een enorme hoeveelheid hengels, kunstaas, geweren en noem maar op. Alles is ingericht om het de buitenmens zo makkelijk mogelijk te maken, tenten met complete inrichting inclusief kachels, enz, enz.

Koen moest weer eens voetballen en hierna hebben we lekker wat gegeten in St Albert. San begint weer langzaam maar zeker haar kracht te hervinden. Kortom we gaan lekker en we gaan ervoor!