vrijdag 25 januari 2013

eindelijk!

Gisteren was weer een regeldag van alles en nog wat. Zowaar zijn de nummers van Alberta Health Care gearriveerd. Samen met het uitgebreide studenten pakket van San zijn we 100% verzekerd en dat is een goed gevoel.
Meteen maar een bezoek gebracht aan een tandarts en ons ingeschreven, geen wachtlijst dus ook geregeld. Hierna een brood gehaald bij de "Dutch" baker. Ik bestelde een gesneden bruin in het Nederlands en werd aangestaard als een alien in de third encounter of the first kind........
De Dutch baker is waarschijnlijk vertrokken of zo. In ieder geval heb ik na veel vragen van mijn kant over het brood en de vele vragen aan mij van bent u echt een Hollander, tot een keuze genomen en ik moet zeggen het brood smaakt niet verkeerd. Naar nu blijkt als je goed zoekt zijn er een heleboel producten die vergelijkbaar zijn met de Nederlandse, daarmee wil ik niet suggereren dat we alleen maar""Nederlands" eten, integendeel maar zo af en toe is dat best lekker.

Brian had me uitgenodigd om te gaan lunchen in "the Swiss Chalet", qua kleur had het iets Zwitsers kunnen zijn maar dit was dan ook de enige vergelijking. Binnen was het overduidelijk Chinees georienteerd met een Chinese bediening. Zeer vriendelijk en heel goed eten. Brian is een uitstekende leermeester in vloeken in het Canadees. Zijn bedrijf loopt in de slowe maanden van december en januari niet zo best en als hij gefrusteerd hierover verteld siert hij elke zin op met een aantal forse tongbrekers welke bedenkelijke blikken ontlokken aan de overige bezoekers. Dit schelden doet Brian met de nodige consumptie zodat ik snel spijt had dat ik mijn zuidwestertje niet aan had. Verder was het heel gezellig en doet Brian veel moeite om ons gezin zich thuis te laten voelen in Alberta.
Over slowe maanden gesproken, die gaan ook zeer zeker op voor het solliciteren, ik dacht dat alleen bv Zwarte en Grizzly beren in winterslaap waren maar dit gaat ook op voor het bedrijfsleven.

Hierna onze auto door de wasstraat gedaan (was heel erg nodig) en dit is op zich ook weer een avontuur. Bij Canadian Tire is een wasstraat en het was me opgevallen dat er geen borstels te zien waren en ik vroeg me dus enigszins bezorgd af hoe onze auto er weer uit zou komen. Bij het inrijden staan er de nodige borden met instructies die je wel heel snel moet lezen want voor je het weet staan allerlei lichten op rood en klinken er toeters welke niet ontspannend werken op de gemoedsrust. Ik immiteer Brian en laat een paar Canadese vloeken door het gebouw denderen. Waarschijnlijk hielp dit want er kwam een soort van slang in beeld met gaten en tegelijkertijd werd er een tsunami aan water met hoge druk en van alle kanten tegen en op en onder de auto gesproeid. Mijn hartslag zat rond de 450 (wereldrecord) en ik zat te wachten op het moment dat ik alleen nog het stuur in mijn handen had en de overblijfselen van de auto door het putje waren gespoeld. Opeens verstomde de herrie en begon de slang om de auto te cirkelen en bij iedere rotatie werden er verschillende soorten schuim gesproeid en hierna weer tsunami's enz. Na deze adrenaline opwekkende ervaring reed ik met een (hele) auto weer weg en bleek hij er werkelijk als nieuw uit te zien, ja beste \mensen alles zit er nog aan en doet het ook!

San was weer aangekomen bij het busstation en daarna hebben we Rik en Koen opgehaald, Thuis gekomen de email gecheckt en jawel, eindelijk! Ik ben uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek bij de Park Rangers................
Wat een heerlijk gevoel. Snel gegeten en daarna zijn Rik en ik nog naar de sportschool gegeaan, het leek wel of de gewichten een stuk minder zwaar waren.......

1 opmerking: